Jump to content

Writings of the Heart


Recommended Posts

We ride off together

only you and me

Off-ended is over in a pasture

pulling grass

and we silent slip away

on the back of never to be found

with the colt of would be good

trailing us for luck

we find splendor on the way

and smile

laughter breaks across your face

and I mend it with a kiss

of thankfulness

that our little you never gave up on me

is sitting in our lap

time waited and we ran to catch

our giddy up

now we're just lying here

arms are just for holding now but not for holding back

Link to comment

..On hindsight I think this belongs to this topic..

 

I like a good kisser..

 

After talking for hours over dinner, still talking after dinner while walking (Put in your favorite setting - mine is the beach) and feeling dangerously sexy for the evening or early hours of the morning..

 

In a comfortable, cozy place, dim light, mood music.. Flowers.. Scented candles.. (Or the bedroom will do nicely, thank you..)

 

Start out slow.. Stare at each others eyes.. Anticipating.. Knowing..

 

Small nibbles.. Lips hardly touching.. Eyes closed now.. Feeling the breath before getting tickled by the the soft tips of each others lips.. Measuring or feeling each other out like boxers dancing around the ring before the brawl..

 

Now start opening the lips a bit.. Turning or tilting your head to one side to be more positioned to catch the kiss..

 

Plant a very soft and gentle full kiss but without pressure.. Just a planted, sort of tasting kiss with the slightest of tongue and suction in the end..

 

Add a little more pressure.. Tasting more.. A little more tongue with just a hint of wetness.. Repeating what you started up to this point for several cycles..

 

By this time both of us should be slightly out of breath.. Sweet smelling breath of white wine or fruits give a more heady feeling and add to the intensity of the moment.. The textures, the scents highlighting the sensation of the kiss..

 

Then I hold your face gently.. Caressing her cheeks, brushing her neck and nape softly with my touch.. Hand going up her hair from behind, gently stroking with the tips of my fingers..

 

By this time our kiss becomes firmer.. More urgent.. Though still exploring and a bit hesitant.. Timid and sometimes inquisitive and playful.. Exploring.. Savoring.. Enjoying and taking in every small detail.. Savoring every sensation the energized nerve-endings of the lips can receive and can give..

 

Then that magic moment.. Time stands still.. Nothing else matters.. You know that this is the place we want to be..

 

The kiss welds our souls together.. It bonds our bodies into an inevitable spiral of intense emotions and the deepest of feelings..

 

Both of us let go.. Let the Kiss bring you to its ultimate desire in a passion burning so hot that you feel like being taken-over by a force so great that you lose control..

 

Give in to the feeling.. Succumb.. Embrace.. Enjoy..

 

For such is the magic of Love..

Edited by robsalvador
Link to comment

Third Eye

by: istaRr

http://www.peyups.com/article.khtml?sid=4343

 

 

Sigurado raw na mararamdaman mo kapag may multong malapit sa iyo. Tatayo ang balahibo sa batok mo... Biglang lalamig ang paligid... Iikot ang tiyan mo... Para kang biglang may kasama. May mararamdaman ka sa paligid mo kahit alam mong ikaw lang mag-isa.

Bata pa lang ako, matatakutin na ako. Takot ako sa dilim, humihina ako kapag mag-isa. Hindi ko rin kayang manood ng mga nakakatakot na palabas sa TV o mga pelikula. Mas lalong ayokong makakita, o makaramdam, o makaengkwentro ng multo.

 

Hindi ko naiwan sa pagkabata ang takot ko sa dilim, at sa multo. Sa paglaki ko, nadagdagan pa nga ang mga takot ko--- tumaba, magka-cancer, bumagsak sa mga klase ko, at marami pang iba. Pero higit sa lahat ng mga ito, ang magmahal at masaktan.

 

Natuklasan ko na hindi gaya ng takot ko sa mga multo, mas nakapanghihina, mas nakapanghihilakbot pala ang magmahal, mawalan, at halos mabaliw sa sakit. Nang mawala ka sa 'kin para akong sira-ulong ayaw maniwala at ayaw tumanggap, parang praning na ipinipilit sa sariling "babalik siya.... babalik siya."

 

May mga namamatayan ng kapamilya o kaibigan na sa tindi ng pangungulila, hinihiling nila na magmulto ang namayapa na. Hindi na mahalaga kung kahibangan ito--- mabigyan lang ng kahit isa pang pagkakataon na makausap o masilayan man lang ang mahal sa buhay na inagaw na ng kamatayan.

 

Nang nawala ka, handa akong ibigay ang lahat, bumalik ka lang kahit sandali. Kahit sa anong paraan. kahit isang maikling text lang, o e-mail, o friendster message. Maramdaman ko lang na kahit tapos na ang lahat, mahalaga pa rin ako sa iyo. Pero walang dumating. Ni hindi ka man lang nagparamdam. Kahit na parang ritwal ko nang tinatawag ang pangalan mo gabi-gabi, wala. Wala ka na talaga. Naging mas madali nga ang pagtanggap sa pumanaw nating pagkakataon, pero kasabay nito, mas naging mapait naman ang aking pag-aayuno.

 

Tuloy ang buhay. Kailangan e. Natuto akong magmahal ng iba at unti-unti ring nawala ang lungkot. Naniniwala rin naman akong mayroon akong karapatang maging masaya, at mas gusto kong ngumiti kaysa umiyak. Nariyan naman ang ala-ala mo, nariyan ang pag-ibig na kahit kailan ay hindi ko na maibibigay sa iba bukod sa iyo.

 

Pero sabi nga ng idol kong si Sharon Cuneta, "once you love someone, you never stop loving them. you just love them in newer ways." (mula sa "kung ako na lang sana"). Habang nagmamahal ako ng bagong pag-ibig, patuloy pa rin kitang minamahal. Naroon na rin siguro ang kaalamang dahil patay na nga ang panahon natin sa paningin ni kupido, hindi ko na kailangan buhayin pa ang sakit. Tanggap ko na. Paminsan minsan nga, dinadalaw pa ng diwa ko ang mga nakakalat na lapida ng ating nakaraan. Kapag nakakarating ako sa mga lugar na noo'y nakasama kita, kapag naririnig ko ang mga awit na pinili ko para sa 'ting dalawa--- para na rin akong nagtitirik ng kandila at nag-aalay ng bulaklak sa ala-ala mo.

 

Hanggang sa nagmulto ka. P*ksh*t.

 

Ang sabi nila, hindi tumatawid sa kabilang buhay ang mga espiritung may mga hindi pa tapos na misyon sa mundong ito. Pakiramdam nila, may mga transaksyon pa sila sa kanilang buhay na kailangang isara at maisakatuparan. Ang iba nga raw, hindi pa tanggap na patay na sila kaya ayaw pa umalis. palutang-lutang sila, patuloy ang "buhay", ginagawa pa rin ang mga pinagkakaabalahan nila noon.

 

Simpleng text lang, umikot ang mundo ko. Hindi ko alam kung magdiriwang ako o manlulumo. Nakakatuwang nakakatakot e. Sa tagal ng panahon na hinintay kong maramdaman ka, hanggang sa nalimutan ko na nga kung bakit, hindi ko na alam kung ano ang reaksyon ko. Pero, napatunayan ko noon na totoo pala: kapag minulto ka, tatayo ang balahibo sa batok mo, manlalamig ka, iikot ang tiyan mo, at sigurado ka sa presensiya ng multo sa paligid mo.

 

"Nabuhay" kang muli sa mundo ko. Lagi ka na namang nariyan sa haraya ko. Pa’no, dumalas ka mag-text, tumatawag ka pa, paminsan minsan nagkakape pa tayo’t tumatawa habang nilulunod ang ating mga sarili sa venti mocha frap with mint syrup. Matagal na panahon akong nangulila ako sa iyo, kaya ang saya saya saya ko sa tuwing nariyan ka. Kahit paminsan-minsan. Kahit paunti-unti. Dahil nga mahal naman kita, tinanggap ko ang pagmumulto mo. Sabi ko, wala naman sigurong masama, pakiramdam ko pa nga ang tapang ko. Hinayaan ko nang bukas ang third eye ng puso ko.

 

Lubos na sana ang magiging kasiyahan ko kung tuluyan ang iyong pagbabalik... pero lagi ka rin namang nawawala. Hindi ko alam kung bakit ginagawa niyong mga multo iyon, parang gustong gusto niyong nagpaparamdam, manggugulat, tapos mawawala naman. Hindi ka naman nagtatagal sa mga dahilang ikaw lang ang nakaaalam. Noong simula hinihintay pa kita lagi, pero nakakapagod rin. Mahirap pala 'yun. Mahirap pala magmahal ng kaluluwa--- hindi kita mahawakan, hindi kita mayakap, hindi kita mahalikan. Malamig na hangin na lang ba talaga ang magiging katumbas ng pag-ibig ko?

 

Para sa mga taong may kakayahang makakita ng mga espiritu at ibang nilalang, wala raw ibang mas maiging gawin kundi tanggapin ito. Sumpa man o biyaya, hindi na mahalaga. May dahilan lahat ng bagay sa mundo. Baka nga paraan na rin ng Diyos na buksan ang ikatlong mata't ikaanim na pandama ng ilang tao sa mundo... mabigyan man lamang ng pagkakataon ang mga alagad ng kabilang buhay na marinig at maintindihan.

 

Mahal pa rin kita. Pakiramdam ko, alam mo naman iyon e, kaya ka nga matapang magmulto. Pero magkaiba na tayo ng mundo, marami nang nagbago. Hindi ko maintindihan kung bakit kailangan mong magparamdam gayong wala ka na rin namang kayang gawin na paraan upang tuluyang magbalik, upang muling mabuhay sa mundo ko. Nang-aasar ka lang ba talaga sa pagdalaw mo? Kung hindi, ano ba ang "unfinished business" mo? Ano bang maitutulong ko? Sapat na ba sa iyo ang ganito--- ang mahalin natin ang isa't isa sa magkabilang mundo, sa magkaibang paraan? Iyon lang kasi ang maibibigay ko. At alam ko... hanggang du'n lang rin ang kaya mo.

 

Patuloy na tatakbo ang buhay ko. At sa tuwing mumultuhin mo ako, ngingiti na lang ako. Oo, tatayo pa rin ang mga balahibo ko sa batok, manlalamig at iikot pa rin ang tiyan ko... Pero hindi na ako matatakot.

 

Hindi ka totoo.

Link to comment

can't, sorry. it's one of those private jokes that won't have the same effect when told to someone else...

it's sad when i think about it now... really sad... sad.gif

understood.. :) anyway.. who's christopher pike?..

 

On topic:

 

To My princess..

 

Everyday I linger.. Hoping for some acknowledgment..

 

A fleeting look or a petite hello..

 

Perhaps to even hear you speak my name..

 

Would bring warmth to my heart..

 

And joy to my days..

 

As I wait for you to discern..

 

That I, quietly..

 

Admire you..

Link to comment

IPINAGPALIT SA ISANG TAGA-ENGINEERING

 

Nandito ako ngayon sa dalampasigan ng Roxas Blvd.- nage-emote at nagre.-reminisce. Naalala kita habang pinapanood ko ang dagat at dalampasigan na naglalampungan na parang mga nakawalang haliparot sa gabi. Dagdag pa rito ang mga nagtitipid na mga mag-syota na nagtatampisaw sa gilid ng Manila Bay. Habang dumadampi sa aking pisngi ang maalat-alat na hanging habagat, naalala ko ang iyong perfume. O cologne ba yon? Di ko na matanto, wala namang pinagkaiba. Mabango ka sa aking pang-amoy kahit siguro di ka pa naliligo.

 

Mag-isa lang ako sa may dalampasigan nagdro-drowing ng iyong mukha sa may buhangin. Hinugot ko mula sa ating mga masasayang alaala ang iyong mukha gamit ang abilidad sa pagdro-drawing, sa iskulptura, sa pagpipinta, sa sketching at etching. Maning-mani ang pag-ukit ko sa buhangin ang iyong maamong mukha, buhay na buhay at mistulang kawangis ng iyong ilong, mata, tenga, kilay,buhok at bibig ang nabuo nitong imahe. Blame it on my drawing prowess. Di nga ba’t ako’y taga-Fine Arts.

 

Pero bakit pinagpalit mo ako sa isang taga-Engineering?

 

Pero di ba pareho lang iyon? Pareho kaming malikot ang imahinasyon. Yun nga lang siya’y sa math at sciences, samantalang ako’y sa arts at still life. Sa pagdro-drawing, hinuhulma ko ang mga katauhan sa pamamagitan ng aking lapis at modernong pangguhit. . Inaayusan, hinuhulma, inuukit, ginuguhit, nilalagyan ng perspektibo, binibigyan ng porma at makatotohanang hugis na kawangis ng litrato o totong buhay.

Samantalang siya’y precise sa pag-kwenta ng mga numero at natural na galaw na mula sa pisika. Mapangahas at mahusay sa disenyo ng mga istraktura. Madalas ang mga disenyo ay hulmado ng kalkulasyong nagmula kay Euclid at Archimedes.

 

Hindi sa pagmamalaki, tingin ko’y mas maporma at prim and proper ang dating ko kaysa kay Engineer. Halos di na nga makapag-ahit at ma-plantsa ang kanyang mga damit. Basta ang alam ko’y mapangahas din siya sa pagsuyo gaya ng kanyang mga likha. Di katulad kong pino kong kumilos. Moderno at vivid kung manamit. Sabagay, iba yung nakikita kaysa nadadama. Nalimutan kong mga salitang matalinghaga at humahaplos sa kaluluwa ang inyong nais na mga kababaihan. Mga digang binibihisan ng mga katagang mapangpuri. Ang buong akala ko kasi’y mas vivid kung nakikita ang porma, mas naakit kapag nakikita ang samu’t saring kulay na nagpapaganda na parang sa bawat canvass. O di kaya’y mas maganda kung nahahawakan ang iskulptura, nahahaplos ng mga daliring matagal ng tigang sa paglalandi. Aminado ako, mahina ako sa mga numero. Ngunit parehas naman kaming may kalandian sa katawan. Parehas naman naming inaalay ang aming talento sa bayan at dinidilag. Parehas naman kaming may istilo. Pero bakit?

 

Saan ako nagkamali? Porke ba mas magaling siya sa Math kaysa sa akin kaya mo ako ipinagpalit? Mas madaling yayaman? Mas macho? Kasi may magarang t-square at calculator? Di ko talaga maintindihan ang lahat. Pero kakayanin ko na lang ang sakit at dalamhating dulot nito. Hindi ako bato para di masaktan sa nangyaring ito- marahil ay may qualities siyang nagustuhan mo at ito kailanma’y maaaring di ko na mababatid pa. Pero tatanggapin ko na lang kung ano man ang naging pasya mo dahil wala na akong magagawa. Desisyon mo yan. Pero never kong mare-realize na sana’y nag-Engineering na lang ako. Ewan ko ba, bakit ba I can’t get it over. Blame it on my artistic tendencies. Or blame it on my delusions.

Sabi nila, ang mga buhangin sa may dalampasigan ay ang mga milyon-milyong pusong dinurog ng kabiguan, isinabog, ikinalat upang maging isang testamento ng kadakilaan ng sawing pag-ibig. Kaya pala masakit maglakad sa may dalampasigan kapag heartbroken ka dahil tinatapakan mo ang iyong kadudurog pa lang na puso. And come to think of it, di ba’t mga buhangin ang karaniwang elemento ng mga Engineer sa pagbuo ng mga istraktura. Bwisit! Asar talo talaga.

 

Kaya heto ako sa may dalampasigan luhaan. Nagdro-drawing. Nagiiskulptura. Nagbabakasakali na kapag nakita mo ang aking mga likha na punung-puno ng art, an indication na ito’y gawa ng isang taga-Fine Arts, matandaan mo pa rin na may nagmamahal pa rin sa iyo.

Teka! Ano na ngang kurso mo? Accounting ka pala, kanya pala di mo ako ma-appreciate. Next time ang liligawan ko’y taga-Architecture o Interior Designing. O mag-shift na lang kayo ako sa Engineering…kaso mahina ako sa Math.

Link to comment

I just edited this because of the grammar.. I meant it to be in the third person.. Got jumbled-up perhaps because I so wanted it to be in the first..

 

This is the final version:

 

The Kiss..

 

...After talking for hours over dinner, still talking after dinner while walking on the beach and feeling dangerously sexy for the evening or early hours of the morning..

 

In a comfortable, cozy place, dim light, mood music.. Flowers.. Scented candles.. (Or the bedroom will do nicely, thank you..)

 

We start out slow.. Stare at each others eyes.. Anticipating.. Knowing..

 

Small nibbles.. Lips hardly touching.. Eyes closed now.. Feeling the breath before getting tickled by the the soft tips of each others lips.. Measuring or feeling each other out like boxers dancing around the ring before the brawl..

 

Now start opening the lips a bit.. Turning or tilting our heads to one side to be more positioned to catch each other's kiss..

 

Plant a very soft and gentle full kiss but without pressure.. Just a planted, sort of tasting kiss with the slightest of tongue and suction in the end..

 

Add a little more pressure.. Tasting more.. A little more tongue with just a hint of wetness.. Repeating what you started up to this point for several cycles..

 

By this time both of us should be slightly out of breath.. Sweet smelling breath of white wine or fruits give a more heady feeling and add to the intensity of the moment.. The textures, the scents highlighting the sensation of the kiss..

 

Then I hold your face gently.. Caressing your cheeks, brushing your neck and nape softly with my touch.. Hand going up your hair from behind, gently stroking with the tips of my fingers..

 

By this time our kiss becomes firmer.. More urgent.. Though still exploring and a bit hesitant.. Timid and sometimes inquisitive and playful.. Exploring.. Savoring.. Enjoying and taking in every small detail.. Savoring every sensation the energized nerve-endings of the lips can receive and can give..

 

Then that magic moment.. Time stands still.. Nothing else matters.. Both knowing that this is the place we want to be..

 

Our kiss welds our souls together.. It bonds our bodies into an inevitable spiral of intense emotions and the deepest of feelings..

 

Both of us let go.. Let our Kiss bring us to its ultimate desire in a passion burning so hot that we feel like being taken-over by a force so great that we lose control..

 

We give in to the feeling.. Succumb.. Embrace.. Enjoy..

 

For such is the magic of our Love..

 

.. And now it has meaning.. :wub: :wub: :wub:

Edited by robsalvador
Link to comment

IM NOT STUPID, YOU ARE im not stupid i know what uv been doin i knew after all these years guess u wont change anymore and i just have to bear the never-ending agony this show is killing me cant u just f#&k urself and die coz i wont f#&king care anymore u lil evil lover BUSTED just because she smiles never meant its over just because u think its normal never meant she lives a normal life when the sun is shining so bright look at her boots as their soaked and drenched why did she say good day to u when she's totally insane about the things u still do i say, life is unfair to her but karma is gonna be a bitch to u

Link to comment

"Confused"

 

Little that i know, so far will it go.

 

Im confused, Im disturbed. Of all the things that i have known, pushes me to keep still and do nothing.

Have you ever felt that you know something but at same time you dont know at all. and you know what?

the most exciting part is the participation of those cute and adorable bunch of lovely ladies. i know. you cant relate

lets leave it that way. Ive known those ladies either from childhood and some back in high. the worst part is...there just plain cute.

anyway freaking weird. ive heard so much just to fall for it...

 

maybe im just inlove with this girl....and only if i can keep this to myself.

Link to comment

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Create New...