Jump to content

Azumi0513

[03] MEMBER
  • Posts

    22
  • Joined

  • Last visited

Posts posted by Azumi0513

  1. I Love You But You Will Never Know

     

     

    I guess you will never know how much you've hurt me, or how much you are hurting me still. I have thought of the many instances when I wished I could hurt you too. But I know I won't be able to do that. My friends said I should not blame you because it's not your fault. You didn't ask me to fall for you. Well f*ck you! It's not as if I wanted to fall for you too. I didn't choose this. I didn't want this to happen as well.

     

    Thanks for everything you have taught me. Thanks so much for the friendship, I will always treasure it. And to think I rarely treasure anything. I wish I could say I hope you'd be happy but right now what I wish is for you to feel all the pain that you've given me and more.

     

    I am a vengeful person, that is true. But you already knew that didn't you?

  2. PAGMOMODA

     

    Gusto kong magmoda. Nandito na siya sa wakas, ang iyong long distance jowa galing Cebu. Ang pathetic, no life at low life na jowa mo na wala ng ibang ginawa kundi tawagan ka araw-araw sa cellphone at makipagtelebabad ng mahigit isang oras. Nungkang gumasta siya ng 300 pesos everyday basta lang daw meron kayong communication at mag-work ang inyong relationship. Minsan nga iyan pa ang ugat ng inyong pag-aaway - ang madalas niyang pagtawag. Sabi mo nababanas ka na dahil masyado siyang makulit. Minsan wala pa sa oras ang pagtawag niya dahil erratic nga ang oras ng ating trabaho at oras ng pagtulog. Madalas natyetyempuhan niyang nanonood tayo ng DVD or naglalaro ng VTES or namamasyal sa mall. Medyo nase-sense ko na nage-gelli de belen siya dahil palagi mo akong kasama. Minsan nga narinig kong tinatanong niya sa iyo kung may boyfriend na ako. At nung minsang ni-request niyang makausap ako, sinabi niyang ihahanap daw niya ako ng boyfriend. Eww. As if naman isa ako sa mga kagaya niyang stupid people na kelangang magkaroon ng boyfriend to make themselves feel better. Excuse me pero hindi ako iyong tipong makikipag-jowa na lang sa kung sinong pontio pilato. "I am complete by myself" ang moda ko sa buhay. Kasi kung dine-define ko ang sarili ko sa pamamagitan ng ibang tao or sasabihin ng ibang tao e di nasayang lang pala ang aking UP education di ba?

     

    Balik tayo kay no life, low life. Alam kong pareho tayong nag-aagree na di siya ganun katalino kagaya natin. Sa araw-araw na ginawa ng Diyos ang palagi niyong topic ay kung kumain na siya, kung kumain ka na at kung anong mga activities mo for the day. I don't mean to say na kelangan niyong magdebate tungkol sa political situation ng Pilipinas. Ikaw na rin mismo ang nagsabi na nung sinusubukan mong i-share sa kanya iyong mga concerns mo sa office or iyong mga moods mo, hindi niya masyadong ma-gets at wala siyang nabibigay na ma-happy na input. Hindi rin niya maintindihan kung paano ka mag-isip. Hindi niya makita ang isang bagay sa point of view mo or sa point of view ng iba, not because she does not want to, but because her brain is not capable of doing so. Kadalasan sinasabi niyang gagawin niya ang isang bagay kasi ginagawa mo, or magiging favorite na daw niya ang isang bagay just because favorite mo ito. Pu****-ina naman di ba? Get a life and a personality idiot!

     

    Dalawang beses na kayong nag-break dahil sa irreconcilable differences. Tinanong mo pa nga sa akin kung ano ba dapat ang basis ng isang romantic relationship. Sabi mo kasi wala kayo halos things in common at ang mundo niya ay umiikot lang sa iyo pero mabait siya, patient sa iyo at nararamdaman mong sobrang mahal na mahal ka niya. Ebidensiya nga nito na siya ang laging tumatawag at gumagastos. At kahit na madalas binabagsakan mo siya ng telepono dahil sa inis mo sa kanyang kabobohan at hirap makaintindi more more tawag pa rin siya. Nung birthday mo nagpadala siya sa amin ng pera pambili ng personalized cake at pagkain para mag-celebrate ka with your friends (kasama din ako). Sinabi mo rin sa akin na nagkaroon ka na ng ibang jowa dati na matalino din at same wavelength mo pero hindi mo maramdaman ang ganoong level ng pag-care. Well, duh!! Kasi nga iyong mga taong matalino, may sariling life at hindi mo sila mararamdamang nagki-cling sa iyo, at ang magiting mong long distance jowa ay sa iyo lang umiikot ang mundo. Ah, nakalimutan ko palang isingit na minsan nung mag-break kayo ay ilang beses niya akong tinatawagan para tanungin kung paano ka niya susuyuin. My God!! Kumusta naman siya di ba? Gusto ko siyang bigyan ng "best in being pathetic" award. As in 1cm na lang ang nalalabi sa aking pasensiya.

     

    Pero kung gusto ko siyang sapakin nung mga time na iyon, ikaw naman ay gusto kong hampasin sa ulo ngayon. Kasi naman pu***-ina sabi mo hindi ka na makikipagbalikan pero nalaman-laman ko na lang na kayo na pala ulit. Anak ng tokwa naman oo. Kung bobo siya, tanga ka, bagay nga kayo.

     

    So ano ang point ko? Kasi nalaman laman ko na lang na mahal pala kita at ngayon andito ako sa opisina at mangiyak-ngiyak dahil wala akong magagawa para magbago ang isip mo. Pakihampas na rin pala ang ulo ko.

  3. Ito ang soundtrack ko kasi hindi ko man lang nasabi sa bestfriend ko na sobrang mahal na mahal ko siya higit sa kaibigan at iyon ang dahilan kaya ako lumayo sa kanya. :( Sobrang naiiyak ako sa chorus ng song na ito

     

    FAR AWAY

     

    This time, This place

    Misused, Mistakes

    Too long, Too late

    Who was I to make you wait

    Just one chance

    Just one breath

    Just in case there's just one left

    'Cause you know,

    you know, you know

     

    [CHORUS]

    That I love you

    I have loved you all along

    And I miss you

    Been far away for far too long

    I keep dreaming you'll be with me

    and you'll never go

    Stop breathing if

    I don't see you anymore

     

    On my knees, I'll ask

    Last chance for one last dance

    'Cause with you, I'd withstand

    All of hell to hold your hand

    I'd give it all

    I'd give for us

    Give anything but I won't give up

    'Cause you know,

    you know, you know

     

    [CHORUS]

     

    So far away

    Been far away for far too long

    So far away

    Been far away for far too long

    But you know, you know, you know

     

    I wanted

    I wanted you to stay

    'Cause I needed

    I need to hear you say

    That I love you

    I have loved you all along

    And I forgive you

    For being away for far too long

    So keep breathing

    'Cause I'm not leaving you anymore

    Believe it

    Hold on to me and, never let me go

    Keep breathing

    'Cause I'm not leaving you anymore

    Believe it

    Hold on to me and, never let me go

    Keep breathing

    Hold on to me and, never let me go

    Keep breathing

    Hold on to me and, never let me go

  4. Noong bata ako stamps kaya kahit sino sa "Looking for pen friends" ng mga international magazines ay sinusulatan ko para makakuha. :D

     

    Tsaka mga coins din galing sa kung saan-saang bansa. I still have the coins pero ung stamp collection ko ay nawala na. Nilamon na ng panahon :(

  5. when I was in college I lived alone. Palipat-lipat ako ng iba-ibang apartment every year. Ewan ko, parang meron akong hinahanap at that time.

     

    Anyway, the great thing when you live alone is ultimate freedom to do what you want. At matututunan mo din kung paano maging responsible. Kasi kelangan marunong kang mag-budget ng pera so you can pay all your bills on time

     

    Now, I'm sharing a house with my friends at ito na ang pinakamatagal kong tumira sa isang bahay.

     

    Lately though, I feel like moving out and finding a place of my own again

  6. I just want to post an entry I wrote in my blog last month

     

    Gusto kong magmoda. Nandito na siya sa wakas, ang iyong long distance jowa galing Cebu. Ang pathetic, no life at low life na jowa mo na wala ng ibang ginawa kundi tawagan ka araw-araw sa cellphone at makipagtelebabad ng mahigit isang oras. Nungkang gumasta siya ng 300 pesos everyday basta lang daw meron kayong communication at mag-work ang inyong relationship. Minsan nga iyan pa ang ugat ng inyong pag-aaway - ang madalas niyang pagtawag. Sabi mo nababanas ka na dahil masyado siyang makulit. Minsan wala pa sa oras ang pagtawag niya dahil erratic nga ang oras ng ating trabaho at oras ng pagtulog. Madalas natyetyempuhan niyang nanonood tayo ng DVD or naglalaro ng VTES or namamasyal sa mall. Medyo nase-sense ko na nage-gelli de belen siya dahil palagi mo akong kasama. Minsan nga narinig kong tinatanong niya sa iyo kung may boyfriend na ako. At nung minsang ni-request niyang makausap ako, sinabi niyang ihahanap daw niya ako ng boyfriend. Eww. As if naman isa ako sa mga kagaya niyang stupid people na kelangang magkaroon ng boyfriend to make themselves feel better. Excuse me pero hindi ako iyong tipong makikipag-jowa na lang sa kung sinong pontio pilato. "I am complete by myself" ang moda ko sa buhay. Kasi kung dine-define ko ang sarili ko sa pamamagitan ng ibang tao or sasabihin ng ibang tao e di nasayang lang pala ang aking UP education di ba?

     

    Balik tayo kay no life, low life. Alam kong pareho tayong nag-aagree na di siya ganun katalino kagaya natin. Sa araw-araw na ginawa ng Diyos ang palagi niyong topic ay kung kumain na siya, kung kumain ka na at kung anong mga activities mo for the day. I don't mean to say na kelangan niyong magdebate tungkol sa political situation ng Pilipinas. Ikaw na rin mismo ang nagsabi na nung sinusubukan mong i-share sa kanya iyong mga concerns mo sa office or iyong mga moods mo, hindi niya masyadong ma-gets at wala siyang nabibigay na ma-happy na input. Hindi rin niya maintindihan kung paano ka mag-isip. Hindi niya makita ang isang bagay sa point of view mo or sa point of view ng iba, not because she does not want to, but because her brain is not capable of doing so. Kadalasan sinasabi niyang gagawin niya ang isang bagay kasi ginagawa mo, or magiging favorite na daw niya ang isang bagay just because favorite mo ito. Pu****-ina naman di ba? Get a life and a personality idiot!

     

    Dalawang beses na kayong nag-break dahil sa irreconcilable differences. Tinanong mo pa nga sa akin kung ano ba dapat ang basis ng isang romantic relationship. Sabi mo kasi wala kayo halos things in common at ang mundo niya ay umiikot lang sa iyo pero mabait siya, patient sa iyo at nararamdaman mong sobrang mahal na mahal ka niya. Ebidensiya nga nito na siya ang laging tumatawag at gumagastos. At kahit na madalas binabagsakan mo siya ng telepono dahil sa inis mo sa kanyang kabobohan at hirap makaintindi more more tawag pa rin siya. Nung birthday mo nagpadala siya sa amin ng pera pambili ng personalized cake at pagkain para mag-celebrate ka with your friends (kasama din ako). Sinabi mo rin sa akin na nagkaroon ka na ng ibang jowa dati na matalino din at same wavelength mo pero hindi mo maramdaman ang ganoong level ng pag-care. Well, duh!! Kasi nga iyong mga taong matalino, may sariling life at hindi mo sila mararamdamang nagki-cling sa iyo, at ang magiting mong long distance jowa ay sa iyo lang umiikot ang mundo. Ah, nakalimutan ko palang isingit na minsan nung mag-break kayo ay ilang beses niya akong tinatawagan para tanungin kung paano ka niya susuyuin. My God!! Kumusta naman siya di ba? Gusto ko siyang bigyan ng "best in being pathetic" award. As in 1cm na lang ang nalalabi sa aking pasensiya.

     

    Pero kung gusto ko siyang sapakin nung mga time na iyon, ikaw naman ay gusto kong hampasin sa ulo ngayon. Kasi naman pu***-ina sabi mo hindi ka na makikipagbalikan pero nalaman-laman ko na lang na kayo na pala ulit. Anak ng tokwa naman oo. Kung bobo siya, tanga ka, bagay nga kayo.

     

    So ano ang point ko? Kasi nalaman laman ko na lang na mahal pala kita at ngayon andito ako sa opisina at mangiyak-ngiyak dahil wala akong magagawa para magbago ang isip mo. Pakihampas na rin pala ang ulo ko.

     

    My point here is that I never thought that I would find a person that I would fall in-love with. I always thought I was too smart for that sort of thing and I have always felt that I would never put anybody's needs above mine (except of course for family and those that I consider friends).

     

    Now I feel like I'm one of those illogical people na handang magpaka-martir huhuhu :(

×
×
  • Create New...